Pterodroma

Botney Cut Experience 15-17 september 2011

 
Donderdag verzamelden we ons te Lauwersoog. We zouden overnacht naar de Botney Cut varen. De windvoorspellingen voor vrijdag waren mild en van regen zouden we geen last hebben. Zeer recent was er ook nog eens een enorme hoeveelheid zeevogels gezien vanaf de Nederlandse kust. Een perfecte combi en er heerste dan ook enige opwinding. We enterden de Dageraad en grepen een kooi. Om 18:30 voeren we uit. Op de Waddenzee denderden er al twee Kleine Jagers langs en een Jan van Gent lag te suffen op het water. Een goed voorteken. De Noordzee was nog onstuimig van een stevig portie najaarsstorm in de voorafgaande weken. Bij veel mensen plakte er een pleistertje achter het oor, maar nog steeds was het eventjes pittig. Een deel van de mensen zonder pleister had nergens last van, een ander deel begon alvast met chummen. Daar ook maar een pleistertje opgeplakt.

 

Nog in het donker zag WouterT vrijdagochtend al een kandidaat Noordse Pijl voorbij schieten. In het eerste licht al bleek onze boot in trek bij Noordse Stormvogels. Nieuws over een chumsessie in combinatie met visolie druppelarij verspreidde zich als een lopend vuurtje onder de lokale NoSto’s en al snel had een enorme schare zich achter de boot verzameld. Tot een ruime honderd tegelijk, maar de vogels werden ook vast regelmatig tussendoor afgelost door nieuwe aanwas. Van deze wolk kwamen we de rest van de dag niet meer af. We hebben daarnaast nog vele honderden langsvliegende NoSto’s geteld. Tussen de bootvolgende NoSto’s zat een enkeldonker en een dubbeldonker exemplaar. Met name die laatste was een lust voor het oog en kwam van afstand soms zo donker over dat het wel een Grauwe Pijl leek. Ook dit jaar werd er geringd aan boord van de Dageraad. Het lukte om vier NoSto’s van een stuk roestvrij staal te voorzien (twee andere exemplaren schoten nog net het schepnet uit voor ze geland konden worden). Noordse Stormvogels: ze blijven mooi.

 

Al snel diende de eerste Grauwe Pijlstormvogel zich aan. Ze waren wat meer verlegen dan de pijlen vorig jaar. Een deel van de vogels vloog alleen maar langs en snuffelde even aan het chum spoor. Slechts enkelen stortten zich ook daadwerkelijk tussen het voedsel. Zo konden er toch nog wat kiekjes geschoten worden. We noteerden vandaag in totaal dertien Grauwe Pijlen. We hadden goede hoop op de Noordse Pijl (wat een nieuwe Pterodroma soort zou zijn) maar het mocht niet baten. Misschien zjin ze allemaal al door? Aan het voer kan het niet gelegen hebben. De rotte garnalen zagen er zo smakelijk uit dat we er zelfs bijna niet van af konden blijven.

Plots hing er een Kleine Zilverreiger boven de boot. We hadden deze soort wel gisteren toen we nog in de Waddenzee voeren en toen was het een nieuwe Pterodroma soort. Maar eigenlijk telt de Waddenzee niet echt. De Waddenzee is voor watjes. Nu kan de Kleine Zillie dus op de lijst zonder dat we ons er voor hoeven te schamen. Alhoewel… Blijkbaar was de mening op de boot verdeeld en dachten sommige aan Grote Zillie. In dat laatste geval hadden we deze tocht zelfs twee nieuwe zilverreigers en dit zou automatisch betekenen dat de Waddenzee wél stoer is. De foto is bij dit verslag toegevoegd, dus oordeel zelf. Ik denk Kleine op basis van de foto, maar heb de vogel slechts slecht in het echt gezien.

Even later zagen we ook een Velduil passeren. Wat een fijne rakkers zijn dat toch. Ik hoop dat-ie het gehaald heeft, maar hij leek er schik in te hebben, zo hoog boven zee te vliegen. Zoals gewoonlijk hadden we het voordek van de Dageraad tot pelagisch woud omgetoverd. We hadden zeer ons best gedaan, misschien wel de beste poging tot nu toe? Toch leverde dit niet de gehoopte zangertjes op. We hadden wel wat zangvogels over zee vliegend: vier tapuiten, een roodborst en vier ongedetermineerde units op grote afstand. Ook cirkelde er even een (Ruige Dwerg?) vleermuis rondom de boot. Het op volle zee langsscheurende Smelleken zal vast gebruik gemaakt hebben van zo’n rijk aanbod aan vers maar verzwakt vlees.

Inmiddels kwamen er ook andere zeevogels op bezoek. Zo vloog er een juveniele Vorkstaartmeeuw dicht langs. Het beest keek naar het chum maar haalde zijn neus op en vloog door. De ondankbare hond! Jammer, die hadden we graag beter gezien. Even later galmde het woord ‘Vaaltje’ over de Botney Cut. Dit vogeltje wist wel hoe het hoort. Op korte afstand van de boot foerageerde het beestje er lustig op los. Door de boot wat heen en weer te manoeuvreren konden we ‘m fraai bekijken. Kort hierop hadden we weer een Vaaltje, sommige dachten aan een tweede exemplaar. In hetzelfde uurtje kwamen er maar liefst drie Rosse Franjepoten dicht langs vliegen. Helden!

We hadden deze tocht eigenlijk wat weinig jagers. Misschien omdat we ook niet zo veel Drieteenmeeuwen en Genten hadden? Afijn, nog steeds werd de meeuwenstroom regelmatig gebombardeerd door Grote Jagers (we telden er 23). NoSto’s leken geen angst te kennen en vochten hard voor hun voedsel, of hun concurrent nou een Grote Jager was of niet. We hadden maar acht Kleine Jagers. De meeste bleven ver, maar we hadden wel een mooi 3e zomer type vogel dicht langs. En die zie je niet vaak!

Rond 14:00 was het al weer even geleden dat we iets anders dan de standaard chumsoorten hadden gezien. Wat verveeld scande ik door de “slipstream” toen ik plots een lichte juveniele Kleinste Jager door m’n beeld zag jakkeren. Ik brulde dit heuglijke feit over het schip en sprintte naar de stuurhut met het verzoek op de rem te trappen. De jager bleef ondertussen braaf meeuwtjes pesten en kwam geleidelijk naderbij. Iedereen stond klaar om het beest te onderscheppen. Veel oeh en aah kreten en ratellende fotocamera’s toen-ie uiteindelijk boven de boot kwam hangen. WouterT juichte op de achtergrond, het was een spiksplinternieuwe soort voor ‘m en hij was vast niet de enige aan boort voor wie dit op ging. De jager gaf eerst een fantastische vliegshow weg en plofte uiteindelijk tussen het meeuwenspul op het water. Even een hengst aan het stuurwiel en we dobberden zij aan zij. De vogel liet zich tijdens al dit geweld perfect bestuderen. Apart vond ik dat er toch iets van een licht randje op de handpentoppen leek te zitten. Wat een fantastische vogel en dan ook nog eens in een zeldzame kleurfase! Wat mij betreft het hoogtepunt van de trip!

Rond 15:00 uur begonnen we aan de terugtocht. De NoSto’s bleven tot in het donker hangen, maar andere zeevogels vonden het stuk Noordzee dat we nu doorkruiste blijkbaar minder interessant. Nog steeds zagen we wat Grote Jagers en een Grauwe Pijl. Tijd om te bikken. Dit jaar kwam er gelukkig niet net een zware soort terwijl we binnen aan de zuurkool zaten. Wegens de lange dag op zee en de onstuimige nacht daarvoor gingen we vroeg naar bed. Rond 6:30 uur kwamen we zaterdagochtend weer in de haven van Lauwersoog aan. Het was weer buitengewoon stoer allemaal en we kijken nu al uit naar de volgende tocht naar de Botney Cut.

Ben Wielstra

Totalen

Eend spec 4
Aalscholver 6
Noordse Stormvogel 576
Grauwe Pijlstormvogel 13
Vaal Stormvogeltje 1
Jan van Gent 96
Kleine Zilverreiger 2
Smelleken 1
Rosse Franjepoot 3
Grote Jager 23
Kleine Jager 10
Kleinste Jager 1
Jager spec 1
Geelpootmeeuw 1
Dwergmeeuw 4
Vorkstaartmeeuw` 1
Zeekoet 135
Alk/Zeekoet 17
Velduil 1
Witte Kwikstaart 1
Tapuit 4
Roodborst 1
Zangvogel spec 4
Bruinvis 1
Vleermuis spec 1

Videoimpressie van Ricardo van Dijk